دلم در کـویر چشم هایت گره خورد

چشم هایت چه بیرحم

شلاقـــ نگاهـ را بر بـدنهی

خـــــــستــــه ام

روانـــــه کــــرد . . . 

مرا به اوج نگاهت نشاندی و

سکوتی غمگین تر از غم

بر روح و استخوان جاری شد

تو رفتی و هزاران خاطره

پشت پلکهای خسته ام یاد تو را می خوانند